دانشنامه چشم ایران دیده

اپتومتری چشم نقش کلیدی در تعیین نمره چشم (یا تجویز اصلاحات بینایی) دارد. در یک معاینه اپتومتری، اپتومتریست (متخصص بینایی) با استفاده از ابزارهای خاص و تکنیک‌های مختلف، توانایی بینایی فرد را بررسی می‌کند و نمره دقیق چشم‌ها را تعیین می‌کند. این فرایند شامل مراحل زیر است:

آزمون‌های بینایی

: اپتومتریست از آزمایش‌هایی برای ارزیابی قدرت بینایی و تشخیص مشکلات بینایی مانند نزدیک‌بینی (میوپی)، دوربینی (هایپروپی)، آستیگماتیسم یا پیرچشمی استفاده می‌کند. این آزمایش‌ها معمولاً شامل خواندن حروف از یک تابلو (چارت چشم) با فاصله‌های مختلف و اندازه‌گیری‌های دقیق‌تر هستند.

استفاده از دستگاه‌ها

: اپتومتریست برای اندازه‌گیری دقیق انحنای قرنیه، طول چشم و دیگر ویژگی‌های آن، از دستگاه‌هایی مانند اتورفرکتومتر و فتومتری استفاده می‌کند.

برای بینایی‌سنجی (Optometry) که شامل ارزیابی و اصلاح عیوب انکساری و بررسی سلامت بینایی است، از دستگاه‌های مختلفی استفاده می‌شود. دستگاه‌های اصلی که در بینایی‌سنجی کاربرد دارند، عبارت‌اند از:

1. ۱. اتورفرکتومتر (Auto-refractor)

   • کاربرد: برای تشخیص خودکار عیوب انکساری مانند نزدیک‌بینی، دوربینی و آستیگماتیسم.
   • نحوه استفاده: بیمار به یک نقطه نورانی یا تصویر نگاه می‌کند، و دستگاه به صورت خودکار قدرت چشم را اندازه‌گیری می‌کند.

2. . فوروپتر (Phoropter)

   • کاربرد: ابزار اصلی برای تعیین دقیق نسخه عینک یا لنز تماسی.
   • نحوه استفاده: اپتومتریست عدسی‌های مختلف را جلوی چشم بیمار قرار می‌دهد و بهترین دید را تعیین می‌کند.

3. چارت بینایی (Visual Acuity Chart)

   • کاربرد: برای ارزیابی وضوح دید. معمول‌ترین نسخه آن، چارت اسنلن (Snellen) است که شامل حروف با اندازه‌های مختلف است.
   • نحوه استفاده: بیمار از فاصله مشخص به چارت نگاه می‌کند و کوچک‌ترین حروفی که می‌تواند بخواند، ثبت می‌شود.

4. اسلیت لامپ (Slit Lamp)

   • کاربرد: برای بررسی قسمت‌های قدامی چشم (قرنیه، عنبیه، و عدسی).
   • نحوه استفاده: اپتومتریست با استفاده از یک منبع نور و ذره‌بین چشم را بررسی می‌کند

5. ریتینوسکوپ (Retinoscope)

   • کاربرد: برای تشخیص عیوب انکساری، به ویژه در کودکان یا افرادی که نمی‌توانند همکاری کنند.
   • نحوه استفاده: با تاباندن نور و مشاهده بازتاب آن از شبکیه، اپتومتریست قدرت انکسار چشم را ارزیابی می‌کند.

6. ریتینوسکوپ (Retinoscope)

   • کاربرد: برای تشخیص عیوب انکساری، به ویژه در کودکان یا افرادی که نمی‌توانند همکاری کنند.
   • نحوه استفاده: با تاباندن نور و مشاهده بازتاب آن از شبکیه، اپتومتریست قدرت انکسار چشم را ارزیابی می‌کند.

7. توپومتر (Tonometer)

   • کاربرد: اندازه‌گیری فشار داخل چشم، که برای تشخیص گلوکوم ضروری است.
   • نحوه استفاده: به صورت تماسی یا غیرتماسی (بادی)

8. کراتومتر (Keratometer)

   • کاربرد: برای اندازه‌گیری انحنای قرنیه، که در تعیین لنز تماسی و تشخیص آستیگماتیسم استفاده می‌شود.
   • نحوه استفاده: بیمار به داخل دستگاه نگاه می‌کند و دستگاه انحنای قرنیه را ثبت می‌کند.

9. لنزومتر (Lensometer)

   • کاربرد: برای اندازه‌گیری قدرت لنز عینک یا لنزهای تماسی فعلی بیمار.
   • نحوه استفاده: عینک در دستگاه قرار داده می‌شود و قدرت آن محاسبه می‌گردد

10. ویژوال فیلد آنالایزر (Visual Field Analyzer)

    • کاربرد: بررسی میدان بینایی بیمار، که برای تشخیص گلوکوم و سایر مشکلات عصبی استفاده می‌شود.
    • نحوه استفاده: بیمار به نقطه‌ای نورانی خیره می‌شود و باید نقاط دیگری که ظاهر می‌شوند را تشخیص دهد.

تعیین قدرت اصلاحی

: بعد از بررسی وضعیت چشم، اپتومتریست نمره چشم را مشخص می‌کند که این نمره معمولاً به صورت مقادیر منفی (برای نزدیک‌بینی) یا مثبت (برای دوربینی) برای عینک یا لنز تماسی مشخص می‌شود. برای مثال، نمره چشم منفی مانند “-2.00” نشان‌دهنده نزدیک‌بینی است و نمره مثبت مثل “+1.50” نشان‌دهنده دوربینی.

آزمایش‌های دیگر

: در برخی موارد، اپتومتریست ممکن است نیاز به انجام آزمایش‌های اضافی برای تشخیص وضعیت‌های خاص چشمی، مانند بررسی فشار داخل چشم برای گلوکوم یا آزمایش‌های دیگر برای مشکلات بینایی پیچیده‌تر، داشته باشد.

در نهایت، بر اساس این آزمایش‌ها، اپتومتریست به فرد توصیه می‌کند که از چه نوع عینک یا لنز تماسی استفاده کند تا مشکلات بینایی او به حداقل برسد و به بهترین حالت دید برسد.

برای آشنایی با انواع روش های اصلاح دید چشم می توانید صفحه روش های اصلاح بینایی را مطالعه کنید